Wokół zorganizowanych, w 1919 roku wojskowych Centralnych Warsztatach Radiotelegraficznych w Warszawie na Forcie Mokotowskim prowadzonych pod kierunkiem por. inż. Jana skupili się pionierzy polskiej radiotechniki, między innymi :pp. Kala, Hessel, Geringer, Michał Opiela, Pukacz, Hrycan, Smagata, Żołubak, Rykiel, Dutyk, Terlecki, Lisowski, Matecki oraz radiotelegrafiści: pp. Rymarczuk, Leczyk, Flejszerowicz, Laskowski, Gaweł, Krzyształowski, Kruczkowski, Jurkiewicz, Nowakowski, Kafka, Rubiś, Wójcik, a także wybitni naukowcy wojskowi. Do nich dołączyli cywilni pracownicy naukowi, między innymi Władysław Heller, Józef Plebański, Mikołaj Manujłowicz, inż Stallinger, prof. Dymitr Sokolcow...
W początkowych miesiącach istnienia radiotelegrafii łącznościowcy radiowi, poza korespondencją wewnątrz wojskową utrzymywali kontakt z zagranicą, zasilając prasę polską w różnego rodzaju informacje jak: komunikaty giełdowe, meteorologiczne i wiadomości ogólne. Ta działalność trwała do czasu powołania Polskiej Agencji Telegraficznej i agencji East Ekspress .
18 sierpnia 1925 roku zostaje rozstrzygnięty konkurs na eksploatacje ogólnopolskiej sieci radiofonicznej. Wygrywa grupa o nazwie Polskie Radio S.A. Dyrektorem zostaje dr Zygmunt Chamiec. W skład grupy inicjatywnej wchodzą jeszcze W. Heller, B. Chełmicki, L. Skulski, T. Sułkowski, P. Drzewiecki. Warszawska stacja Polskiego Radia zaczęła regularnie nadawać program 18 kwietnia 1926 roku ze stacji nadawczej typu Q angielskiej firmy Marconi Wirless o mocy ~1,5 kW znajdującej się tymczasowo na terenie Polskiego Towarzystwa Radiotechnicznego w Warszawie. Radiostacja warszawska z końcem 1926 roku zostaje wzmocniona do 10 kW a stary nadajnik pamiętający czasy próbnej stacji P.T.R zostaje przekazany do Krakowa. Zgodnie z przyjętymi zobowiązaniami przetargowymi Polskie Radio rozbudowuje sieć stacji nadawczych. 15 lutego 1927 roku uruchamia radiostację w Krakowie o mocy 1,5 kW~2kW.
Pod koniec stycznia 1927 roku rozpoczęto montaż przywiezionej z Warszawy do Krakowa aparatury nadawczej. Stacja została zbudowana pod nadzorem inż. Włodzimierza Stryckiego w poaustriackim forcie 1 Zwierzyniec.
Fort 1 Zwierzyniec to międzypolowe dzieło rdzenia obrony bliskiej zbudowany w latach 1908-1909 na wzniesieniu przy ul. Malczewskiego. Posiada ziemny wał ze stanowiskami piechoty i stanowiskami lekkich dział po dwa na czole i prawym barku, fosę o stoku spłaszczonym. W linii szyi znajduje się blok schronowo - koszarowy, murowany, częściowo z cegły, a częściowo z kamienia na zaprawie cementowej. Strop, który był równocześnie dachem zbudowany został z betonu na dźwigarach żelaznych, między którymi znajduje się blacha. Pierwotnie obsypany był płaszczem ziemnym od czoła i boków. Dwa wejścia po bokach zabezpieczone było dwuskrzydłowymi drzwiami stalowymi, a okna od zewnątrz kratami i dwu skrzydłowymi okiennicami z otworami strzelniczymi od wewnątrz. Budynek schronowo-koszarowy składał się z pomieszczenia załogi ze studnią (73m2 dla 58 żołnierzy), pomieszczenia oficerskiego (6m2), magazynu amunicji (2,10m2), wychodeka (2,25m2) + szambo i dwóch przedsionków. Uzbrojenie fortu składało się z 6 lekkich dział 8cm/M75.
Rozgłośnia Polskiego Radia w Krakowie jako druga w Polsce rozpoczęła emisję programów 15 lutego 1927 roku. Nadajnik uzyskał moc 2 kW w antenie która zawieszona była na dwóch 60 metrowych masztach. Pozwalało to na odbiór audycji na odbiornikach kryształkowych w promieniu 40-60 km od nadajnika.
A dzisiaj...
- Zwierzyniec 
(podpowiedż w moim podpisie) 