Zgodnie z dyspozycją dyrektora Departamentu Kultury i Dziedzictwa Narodowego UMWM przesyłam zaproszenie dla wszystkich członków Stowarzyszenia na uroczystość wręczenia Nagrody Województwa Małopolskiego im. Stanisława Witkiewicza za najlepsze, współczesne realizacje architektoniczne sprzyjające ochronie i kształtowaniu krajobrazu kulturowego Małopolski wraz z wernisażem wystawy pokonkursowej.
Podczas tegorocznej, piątej już edycji nagrodzone zostały naprawdę ciekawe i „przełomowe” realizacje architektoniczne, w tym Projekt nadbudowy i rewitalizacji Fortu “Węgrzce 47 a.
Podczas uroczystości zaplanowano krótkie wystąpienia i prezentacje projektantów nagrodzonych obiektów i dobrze byłoby aby szerokie kręgi odbiorców mogły zapoznać się z nimi.
Szczegóły przesyłam w załączeniu. Polecam również stronę internetową http://witkiewicz.wrotamalopolski.pl/
Zapraszam serdecznie z prośbą o upowszechnienie informacji o Nagrodzie im. S. Witkiewicza oraz uroczystości.
Łączę wyrazy szacunku,
Elżbieta Okołotowicz-Kotowska
Departament Kultury i Dziedzictwa Narodowego
Urząd Marszałkowski Województwa Małopolskiego
---------------------------------------------------------------------------------
Szanowni Państwo
Z prawdziwą przyjemnością informuję, że Zarząd Województwa Małopolskiego przyznał w 2010 roku Nagrodę Województwa Małopolskiego im. Stanisława Witkiewicza za najlepsze, współczesne realizacje architektoniczne sprzyjające ochronie i kształtowaniu krajobrazu kulturowego Małopolski.
W kategorii architektura użyteczności publicznej Nagrodę Województwa Małopolskiego im. Stanisława Witkiewicza otrzymał Pawilon obsługi stacji paliw w Sierczy „BAZA”, gmina Wieliczka, zaprojektowany przez Group_A Architects (arch. Dariusz Gajewski, arch. Jacek Krych, arch. Beata Młynarska, współpraca autorska: Michał Krawczyk, Klaudia Fiegler), którego inwestorem są państwo Urszula i Wiesław Żyznowscy. Pawilon obsługi stacji paliw w Sierczy zdobył uznanie ze względu na jakość architektury małej formy, uzyskaną przy wielkiej prostocie i oszczędności środków wyrazu oraz wykreowanie architektury, która szlachetnie kontrastuje ze zdegradowanym otoczeniem i może być wzorcowym przykładem współczesnego podejścia do przestrzeni zastanej.
Zarząd Województwa Małopolskiego postanowił nagrodzić w tej samej kategorii również Projekt nadbudowy i rewitalizacji Fortu „Węgrzce 47 a”, w gminie Zielonki, usytuowany przy drodze E-77 (Kraków - Warszawa). Autorem nagrodzonego projektu jest Studio S Biuro Architektoniczne Michał Szymanowski (arch. Jacek Poproch, arch. Bartłomiej Sitarski, arch. Michał Szymanowski), natomiast inwestorem pan Paweł Piątkowski. Projekt nadbudowy i rewitalizacji Fortu “Węgrzce 47 a” zdobył uznanie ze względu na udane kompozycyjne powiązanie „nowego i starego” w architekturze, przy adaptowaniu obiektu zabytkowego do nowego sposobu użytkowania oraz wskazanie możliwości i walorów zagubionej myśli urbanistycznej o potrzebie włączenia „zielonego” systemu fortyfikacyjnego dziewiętnastowiecznej „Twierdzy Kraków” do nowo kształtowanego krajobrazu miasta.
W kategorii architektura mieszkaniowa Nagrodę Województwa Małopolskiego im. Stanisława Witkiewicza otrzymał Budynek mieszkalny jednorodzinny z garażem w Burowie, usytuowany w okolicach Zabierzowa pod Krakowem, autorstwa Biura Architektonicznego “Wizja” (główny projektant arch. Stanisław Deńko, zespół projektowy: arch. Robert Koprowski, arch. Ewa Idzikowska, arch. Łukasz Pióro, projekt wnętrz mgr Maria Łukasiewicz – Rudkowska), którego inwestorem są państwo Maria i Bogdan de Barbaro. Budynek mieszkalny jednorodzinny z garażem w Burowie, nagrodzony w kategorii architektura mieszkaniowa zdobył uznanie ze względu na konsekwentną i współczesną interpretację archetypu „domu” rodzinnego, twórcze nawiązanie do tradycji, realizację świadczącą o dobrej współpracy inwestora i architekta w toku realizacji projektu.
Proszę przyjąć zaproszenie na uroczystość wręczenia Nagrody Województwa Małopolskiego im. Stanisława Witkiewicza, która odbędzie się w dniu 13 września 2010 roku o godz. 15 w Sali Kameralnej Akademii Muzycznej w Krakowie przy ul. św. Tomasza 43.
Uprzejmie proszę o przesłanie potwierdzenia obecności na uroczystości na adres eoko@malopolska.mw.gov.pl do dnia 8 września 2010 roku.
Krzysztof Markiel
Dyrektor Departamentu Kultury i Dziedzictwa Narodowego UMWM
-----------------------------------------------------------------------------------------
I jeszcze notka o forcie 47a Węgrzce - ciekawe
.... ufo wyladowało 
Nagroda 2010 - Fort "Węgrzce
Prezentowany projekt jest przełomowy w dotychczasowym sposobie myślenia o możliwościach adaptacji - modernizacji - rozbudowy fortyfikacji "Twierdzy Kraków".
Prezentowany projekt jest przełomowy w dotychczasowym sposobie myślenia o możliwościach adaptacji - modernizacji-rozbudowy obiektów fortyfikacji „Twierdzy Kraków”.
Większość obiektów tego unikalnego zespołu militarnych budowli otaczających miasto, jest ogólnie dostępna i prowizorycznie niezabezpieczona, a te którym udało się znaleźć nową funkcję nie zawsze zachwycają swoim "nowym życiem”.
Przeważnie działania skierowane są na zachowanie i naprawienie zewnętrznej "skorupy” oraz znalezieniu funkcji którą można "upchnąć” w wąskich i zazwyczaj ciemnych pomieszczeniach.
Udało się to częściowo w Forcie 2 "Kościuszko” (radio RMF FM, hotel, kawiarnie), czy w Forcie pancernym ”Barycz” (ośrodek szkoleniowy Urzędu Wojewódzkiego).
Zagospodarowane zostały również: Bastion "Kleparz", Fort "Krzesławice" (Młodzieżowy Dom Kultury), Fort "Zielonki" (hotel, strzelnice sportowe) , Fort "Grębałów" (szkółka jeżdziecka), Fort "Olszanica" (hotelik i bar) , Fort "Tonie" (Fundacja Aktywnej Ochrony Zabytków Techniki i Dziedzictwa Kulturowego) oraz Fort "Winnica" (warsztat naprawy i konserwacji mebli).
Prawie żadna z adaptacji nie wniosła nowych wartości architektonicznych.
Oprócz kilku przypadków nie uratowano lub nie odtworzono historycznych elementów wyposażenia budowli czy detali architektonicznych.
FORT PANCERNY GŁÓWNY 47a "Węgrzce" (1892-96) miał szczęście już w chwili odkupienia go od skarbu państwa przez firmę "Equus".
Nowy właściciel nie tylko z wielką pieczołowitością odgruzował oraz zabezpieczył budynek i pozostałe elementy wyposażenia, ale odtworzył i uzupełnił szereg zniszczonych lub skradzionych przez zbieraczy złomu elementów obiektu.
Przeprowadzona wtedy adaptacja fortu na potrzeby biurowe firmy uzyskała w 2006 roku nagrodę w konkursie imienia profesora Janusza Bogdanowskiego.
Prezentowany projekt nadbudowy to kolejny etap przywracania życia zasłużonej budowli.
Wstępny, dość śmiały jak na krakowskie realia, projekt konsultowany był przez niemal pół roku z Wojewódzkim Konserwatorem Zabytków.
Efekt końcowy to wynik wzajemnego zrozumienia dopuszczalnych granic i minimalnych potrzeb.
W miejscu tarasu obserwacyjnego na dachu Fortu (w okresie przerw między działaniami wojennymi był on zabezpieczony prowizorycznym dachem drewnianym) zaprojektowano formę która nigdy w tym miejscu nie istniała, ale która swoją skalą, detalem, materiałem, a przede wszystkim charakterem nawiązuje do stylistyki fortu pancernego.
Na kilkumetrowej grubości betonowym stropie ustawiono stalowo – drewnianą konstrukcję o przekroju elipsy. Otwarta na przestrzał "tuba" mieści w sobie nową funkcję biurową, a przy okazji daje możliwość eksponowania historycznych pozostałości fortu (betonowe schody prowadzące na szczyt tarasu obserwacyjnego, windy amunicyjne pokazane dzięki fragmentom szklanej podłogi, ślad po nieudanej próbie wysadzenia w powietrze części schodów).
Odtworzono zniszczone stalowe wyłazy, drzwi i klapy, a wszystkie nowe detale architektoniczne podporządkowano tej stylistyce.
Obecna inwestycja jest próbą twórczego dialogu starego z nowym. Dialogu w którym żadna ze stron nie traci swojej autonomii i żadna nie rości sobie praw do pierwszeństwa.
Inwestycja jest też dowodem na to, że przy zapewnieniu pewnego minimum korzyści dla inwestora (nowa przestrzeń użytkowa) zyskuje także sam obiekt i jego otoczenie. Inwestor jest otwarty na udostępnianie fragmentów Fortu.
Szczególnie jak się do nich przyjedzie z aparatem, sfotografować wspaniałą inwestycję 