Forum MSMH "Rawelin"

W roku 2012, będąc w Krakowie na ul. Dekerta, zahaczyłem 2x o opuszczony budynek koszar piechoty Festung Krakau. Zabezpieczony plombami z pustaków, pozwalał wejść na nocleg jedynie miejscowym żulom (tym z końcówką od konewki).
Budynek koszar przy Dekerta 15 na krakowskim Zabłociu, wówczas na obrzeżu Wolnego Królewskiego Miasta Podgórze, powstał w poł. XIX w , równocześnie z sąsiednimi, pierwszymi fortami Twierdzy Kraków (Krakus, Benedykt, Krzemionki).

Dawno tam nie byłem!
Ciekawi mnie, czy oczekująca wtedy na wyburzenie ruina "straszy" jeszcze?

To nie są koszary piechoty.

Będzie cytat z takiego jednego artykułu, co to się nie odbił echem:

Koszary dla plutonu pionierów kawalerii (Kavallerie – Pionieren Zugskaserne In Zabłocie) znajdowały się przy ul. Dekerta. Wywodziły się one z obiektów cegielni Wodeckiego, wykupionej przez wojsko w roku 1852. Z czasem część terenu cegielni przekształcono w koszary; nastąpiło to nie później niż w roku 1888. Był to z natury rzeczy obiekt niewielki – składał się z parterowego budynku mieszkalnego, stajni dla koni, budynku magazynowego mieszczącego skład narzędzi saperskich i kilku małych budynków pomocniczych. Na tyłach stajni znajdowała się otwarta ujeżdżalnia. Budynek mieszkalny był ustawiony do ulicy poprzecznie - ścianą szczytową; nietypowy układ przestrzenny był konsekwencją uprzedniej przynależności tego terenu do zespołu cegielni, którego główna oś kompozycyjna i komunikacyjna była prostopadła do ul. Dekerta. Koszary wyróżniały się pięknym, komponowanym ogrodem zamykającym ich teren od wschodu (wzdłuż dzisiejszej ul. Wałowej, wyznaczającej obecnie dawną granicę terenu koszar).

Polecam też ciekawy kompleks koszar kawaleryjskich. przy Ceglarskiej. Na tyłach Kapelanki, niedaleko teskacza. Równie zażulony, żywej jule mogą różnie zareagować na aparat, tak samo jak mieszkańcy jednego z budynków z podcieniami... w większości zagospodarowany ( jakieś mieszkania, skłądnica rzeźb ASP, częściowo rudery, częściowo pustostany. Nie wiem czy w głównym budynku, takim długim nie ma akademika przypadkiem. Malowniczo.

O widzisz. To mamy zdaje się cel następnej wycieczki...